Człowiek ma dziwną tendencję do życia przeszłością. Człowiek depresyjny w dodatku uwielbia w tej przeszłości grzebać i szukać straconych szans.
Tutaj można byłoby jebnąć koszącą rozmowę ripostę, tutaj można było się uśmiechnąć, tam zagadać, a czasem po prostu się zamknąć.
Cóż, ja staram się nie żałować niczego. Nie zrobiłam czegoś, bo widocznie nie mogłam. A zrobiłam za dużo? No taką widocznie mam pokurwioną osobowość, że nie mogłam również w tamtym momencie się zamknąć.
Za to mogę docenić te kilka rzeczy, które zrobiłam dobrze, dziś właśnie o nich. Z góry uprzedzam, są dość płytkie. Nie oczekujcie wiele wzniosłych decyzji od dwudziestoparolatki.
Rzuciłam studia
Hakierka vel. korposuka z wymazanymi kolczykami z czasów kancelaryjnych
Czasami udaję przed ludźmi, że no, może trochę żałuję i to głupie. Ale robię to chyba tylko dlatego, bo mam wrażenie, że społeczny koncept tego ode mnie oczekuje. Nie żałuję. Tak, został mi jeden egzamin do końca, a moja praca magisterska wymiata. Nie szkodzi, jestem wystarczająco fajna bez mgr przed moim nazwiskiem.
Zostałam weganką
Przestałam jeść mięso jak miałam 11 lat, ale do weganizmu dorosłam dużo później. Nie będę tu nikogo namawiać czy przekonywać. Ot, po prostu mnie ta decyzja bardzo cieszy.
Jestem matką smoków kotów
Kiedy tracę sens życia i chcę rzucić się z drugiego piętra na kontenery z kompostem, moje potwory zrzucają szklankę ze stołu i sikają mi na kurtkę. Wiem wtedy, że koniec z dramą, czas uzupełnić miski i opróżnić kuwety.
Śpię nago
Mam mniej rzeczy do prania, nie muszę się rozbierać na nocne siku, zmniejszam ryzyko miażdżycy, prawdopodobnie całe sąsiedztwo może oglądać mój tyłek a ja czuję się jak Beyonce. Poza tym to zdrowo się wietrzyć, ponoć.
Mieszkam sama
Rupikaur, zdjęcie początkowo usunięte z Instagrama, przywrócone po fali protestów w Internecie
Nigdy nie mieszkałam sama. Gdy zrobiłam to po raz pierwszy, to nagle przygniotły mnie obowiązki (nikt za mnie nie zrobi zakupów, nie wyniesie śmieci, nie odkurzy, nie zrobi prania, nie nakarmi kotów, nie zapłaci rachunków). A potem przygniotła mnie duma, że kurde, bitch, ogarniasz swoje życie.
Więc tak, to, że stać mnie (ledwo) na mieszkanie w centrum Sztokholmu, jest jakimś dowodem na to, że mogę wszystko. Choć za cholerę się o to nie podejrzewałam.
Wyjechałam do Tajlandii
Bez pieniędzy i z depresją. Ale zdecydowanie łatwiej leżeć na podłodze w swoich smarkach w chatce w dżungli, niż w Sosnowcu. Generalnie każda podróż w moim życiu, to dobra decyzja. Jestem zdania, że kiedy nie wiesz, co zrobić ze swoim życiem, to najlepiej rzucić wszystko i wyjechać. Możesz w Bieszczady, ja jednak średnio umiem w góry. Stąd Tajlandia.
Zmieniam pracę – ciągle
Emily Shur, Time
Zmieniałam branże, firmy i zainteresowania jak rękawiczki. Bo szybko się nudzę i chcę robić wszystko. Połowa osób mnie podziwia, połowa mówi, że jestem zdrowo jebnięta. Myślę, że nikt się nie myli.
Nauczyłam się programować
trzyoka.tumblr.com || Reyman
Tak, to była dobra decyzja. Bo dzięki temu mogę realizować poprzedni punkt. Zawsze znajdę pracę, gdziekolwiek. Nie jestem urodzoną programistką, nie jestem „ścisłowcem”, nie programowałam w kołysce piramid. Po prostu nauczyłam się to robić i żyć z tego. W kraju chujowych zarobków, to bardzo przydatny fach.
Nie założyłam rodziny
Owszem, mam moje dwie, pluszowe córki. Na szczęście mogę je spakować w transportery, wziąć pod pachę i wyjechać z nimi na koniec świata. Albo podrzucić je do kocich opiekunów wśród rodziny i znajomych. Mam bowiem tzw. „owsiki w dupie”. I daleka jestem od sadzenia drzewa i budowania domu. Mogłabym wziąć kredyt co najwyżej na kampera, ale już nie na własne M4.
Przestałam używać Windowsa
Wall-e
Mówiłam, że moje decyzje są płytkie. Ale iOS i OS X zmieniły jakość mojego życia i pracy. Teraz jestem rasowym hipsterem z obklejonym MacBookiem. I ślubuję mu miłość i wierność. Srajfonowi nie ślubuję, bo muszę go wymienić na nowszy model. Cóż, monogamia nie jest dla mnie.
Czekam na Wasze najlepsze decyzje w życiu. Warto czuć dumę z samej siebie, choćby dlatego, że dzisiaj wyszłaś z łóżka.
Comments